„Otchłań”

Słowa: Maria Anna Furman - 4.11.2011
Muzyka: Adrian von Ziegler Gothic/Celtic/Metal
Wykonawca: „Olivia”

Dusza rozdziera się,
wiatr rozrzuca szczątki z niej,
piekielna otchłań wciąga mnie…

Na twarzy powiew wiatru czuć,
w pajęczą sieć owinąć się,
nie patrząc – przed siebie biec,
unosząc się, tak lekką być
nie wiedząc dokąd – zaniesie mnie dziś.
Światło rozprasza ciemność złą,
wskazuje drogę – ktoś krzyczy…

Odejdź stąd - musisz odejść stąd.
Odejdź stąd - musisz odejść stąd.

Ja uśmiecham się,
talizman obroni mnie,
po świecie tym,
będę błądzić z nim.

Księżyc już zbladł,
wstęga rozszerza swój -
horyzont tam jaśnieje u wzgórz.

Rozglądam się i widzę to miejsce złe -
czuję strach, śmiertelne przerażenie tych,
którzy tu zakończyli życie swe -
w koronach drzew rozbrzmiewał wiatr -
żałośnie nucił pieśń.
Spragniona przygód -
w nieznaną otchłań rzucam się.

Ziemia otwiera się,
wolnością kusi mnie.
Dumą przepełniona,
obłęd ogarnia mnie.
Otchłań odbiera
ostatni oddech mój.
Wszystko wiruje
a ja lecę w dół…

Dusza rozdziera się,
wiatr rozrzuca szczątki z niej,
piekielna otchłań wciąga mnie…

Otchłań - Olivia (Music by Adrian von Ziegler)